Niby wszyscy doskonale wiedzą, czym jest dioda, kojarząc ją z jakimś światełkiem – mówimy wtedy, że gdzieś świeci się dioda. Tymczasem jednak dioda to coś więcej, coś nieco bardziej skomplikowanego. Dioda rozumiana przez elektronika jest dwuelektrodowym elementem elektronicznym. Funkcjonuje ona jako przewodnik prądu elektrycznego, przy czym przewodnictwo odbywa się w sposób niesymetryczny, tzn w jednym kierunku, a nie w przeciwnych.
Pierwszymi diodami były diody próżniowe i detektory kryształkowe. Obecnie najpopularniejszymi rodzajami diod są diody półprzewodnikowe, wykonane z dwóch warstw domieszkowanego półprzewodnika, wykonanego w odmienny sposób.

Działanie diody polega na przewodzeniu prądu w jednym kierunku. Dioda jest też barierą dla przepływu prądu w drugim. Dlatego właśnie diody wykorzystuje się przy demodulacji sygnałów w odbiornikach radiowych („strojeniu” radia) oraz przy prostowaniu napięcia przemiennego.

Dzięki właściwemu doborowi parametrów i materiałów można zmienić charakterystykę diody. Dzięki temu, oprócz bycia prostym zaworem elektrycznym (pewnego rodzaju „tamą” dla prądu), może też zyskać inne funkcje. Jako przykład można podać diody Zenera (stosowane przy stabilizowaniu napięcia), diody tunelowe (stosowane przy generatorach mikrofalowych), pojemnościowe (w obwodach strojenia), pojemnościowa (o pojemności uzależnionej od przykładanego napięcia), czy też fotodioda (reagująca na światło – widzialne, podczerwień lub ultrafiolet).

Mamy też diody elektroluminescencyjne – LEDowe (odpowiedzialne za to światło, które mamy na myśli, myśląc o diodach). Od czasu ich wynalezienia minęło 51 lat (zostały odkryte w 1961 roku), a ich zastosowanie od tamtego czasu zmieniło się. Dziś można je spotkać na każdym kroku – w telewizorach i innych ekranach, jako źródło oświetlenia w różnych miejscach – zarówno w domach jak i w przestrzeni publicznej, w tym na przykład w szprychach rowerów. Oślepiające efekty świetlne podczas jazdy zachwycą z pewnością nie tylko innych rowerzystów, ale i innych przechodniów.